مراسم یادبود جهانگیر درویش طراح و معمار فقید کشور

مراسم یادبود جهانگیر درویش طراح و معمار فقید کشور که یک ماه پیش در ۹۱ سالگی به دیار باقی شتافت، به همت جامعه مهندسان معمار کشور، طرح و ساخت آشانه، خانه‌موزه دکتر معین و استاد امیر جاهد، موسسه ایران‌دخت درودی و خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

محمود گلابچی، وحید قبادیان، حمید ناصرنصیر، علی جوادی، حمیدرضا حسین‌پور، محمود نجارسیسی، مجید شعبان‌پور، بهزاد صیفی سخنرانان این مراسم بودند.

یاد استاد دکتر جهانگیر درویش از پیشگامان معماری ایران نوین زنده و گرامی باد.

اواخر دهه‌ی 40 شمسی بود که تهران به عنوان میزبان بازی‌های آسیایی شهریور 1353 انتخاب گردید. این نخستین بار بود که بازی‌های آسیایی در خاورمیانه برگزار می‌شد. تهران، که قرار بود میزبان حدود 3000 ورزشکار از 25 کشور آسیایی (که تا آن زمان بیشترین شمار شرکت‌کنندگان بازی‌های آسیایی بود) و دیگر مهمانان و تماشاچیان باشد، شاهد تکاپویی چشمگیر بود. مجموعه ورزشی آزادی، میزبان اصلی بازی‌ها، در اصل به جهت همین رویداد ساخته شد اما در کنار آن از ورزشگاه‌های دیگری نیز کمک گرفته شد که یکی از آنها، ورزشگاه تختی (فرح‌آباد سابق) بود. این ورزشگاه نیز مانند مجموعه‌ی آزادی برای بازی‌های آسیایی ساخته شد و معماری که برای طراحی استادیوم تختی انتخاب گردید دکتر جهانگیر درویش بود.

جهانگیر درویش امروزه به عنوان معمار سازه‌ گرا شناخته‌ می‌شود. پدر ایشان، سعدالله درویش، فارغ‌التحصیل رشته‌ی حقوق بین‌الملل از کشور سوئیس و اهل مازندران بودند. اما بعدها به شهر ورامین مهاجرت نمود و جهانگیر درویش نیز در سال 1312 در آنجا متولد می‌شود. جهانگیر درویش سه-چهار ساله بود که به تهران نقل مکان می‌کنند و او دوران ابتدایی‌اش را در مدرسه‌ی ادب، حوالی مسجد سپهسالار و دوران دبیرستانش را در مدرسه‌ی البرز می‌گذراند. درویش تعریف می‌کند: «به معماری علاقه داشتم و از زمانیکه در کلاس ششم مشغول به تحصیل بودم، تابستان‌ پیش یک معمار کار می‌کردم که متاسفانه اسم معمار را به یاد ندارم. وقتی مشتری‌ها می‌آمدند من را صدا می‌کرد و می‌گفت: ایشان نقشه‌ها را کشیده‌اند و مشتری‌ها چون از نقشه‌ها خوششان می‌آمد به من انعام می‌دادند. از دبیرستان نیز شروع کردم به اسکیس زدن از ساختمان‌ها و هرآنچه می‌دیدم و مدتی نیز نزد پتگر رفتم تا بتوانم بهتر خط بکشم»….

پروژه های ایشان حیطه های متنوعی مانند معماری آموزشی، تجاری، صنعتی، مسکونی، پژوهشی، ورزشی… را در برمی گیرد. در دوره سال های ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۹ در دانشگاه تهران با درجه استادیاری به تدریس مشغول بودند. از افتخارات ایشان می توان به دریافت جایزه آقاخان به خاطر طراحی مرکز رادیو تلویزیون بندر عباس اشاره کرد.

آثار معمار در ایران

– انستیتوی ملی آموزش در مازندران

– مرکز رادیو تلویزیون تهران،‌ ۱۳۴۶

– مرکز رادیو تلویزیون بندرعباس، ۱۳۴۶

– مرکز رادیو تلویزیون شیراز،‌ ۱۳۴۷

– مرکز رادیو تلویزیون ارومیه

– مرکز رادیو تلویزیون تبریز،‌ ۱۳۴۸

– مجموعه ورزشی تختی تهران (استادیوم سی هزار نفری و سالن سرپوشیده) ۱۳۴۵

آثار معمار در خارج از ایران

– دانشگاه علوم در ایالم؛ در ایتالیا

– ساختمان مرسدس بنز در تورین

– ویلاهایی در پیه مونت؛ در آمریکا